Sfeer in kamer 3316 van het St. Augustinusziekenhuis

Tijdens mijn korte verblijf in de kraaminrichting zijn heel wat nieuwsgierigen komen kijken. Ik stond in het middelpunt van de belangstelling.

Mama had werk met zoveel pakjes open te doen : kleertjes, speelgoedjes, knuffels.....

En papa, die zelfs naar ik kon verstaan, zelfs geen tijd had om te eten keek erop toe dat eenieder een glaasje frisdrank had en dat iedereen een pakje suikerbonen en een leuk beeldje mee naar huis nam.

De eerste kamer 3304 was een beetje te klein. Een verhuis naar 3316 was gepland. Alexander, mijn grote broer, had dat nummer goed in zijn hoofd geprent. Telkens hij op bezoek kwam, liep hij deze kamer binnen en wilde er niet uit weg.

Snel blijkt dat kamer 3316 ook veel te klein is, dus......

dan maar weer verhuizen naar........

zie verder volgend bericht.

Alexander en David